ACFE (Suistimal İnceleme Uzmanları Derneği), 1988 yılında suistimal olaylarını ve beyaz yakalı suçları azaltmak ve bunların tespiti ve önlenmesinde üyelerine destek olmak amacıyla kurulan bir meslek örgütüdür.

ACFE’nin en önemli çalışmalarından biri, ilk olarak 1996 yılında hazırlanan ve daha sonra 2002 yılından itibaren 2 yılda bir yayımlanan “İş Suistimali ve İstismar Üzerine Uluslara Rapor” çalışmasıdır. Rapor, Dünya genelinde suistimal vakalarını soruşturmuş olan Sertifikalı Suistimal İnceleme Uzmanları (CFE’ler) tarafından bildirilen iş suistimali vakalarına dayanmaktadır. Bu vakaların analizi, suistimalin nasıl gerçekleştirildiği, nasıl tespit edildiği ve kurumların bu risk karşısındaki zafiyetlerini nasıl azaltabilecekleri hakkında önemli dersler vermesi bakımından oldukça önemlidir.

Raporun en güncel versiyonuna "ACFE Fraud Raporu 2020 " bağlantısından ulaşabilirsiniz.

Önceki yılların rapor özetlerine ve değerlendirmelerime ise aşağıdaki linklerden ulaşabilirsiniz.

"ACFE Fraud Raporu 2016 " 

"ACFE Fraud Raporu 2014 " 

"ACFE Fraud Raporu 2012 "

ACFE 2018 Suistimal Raporu

Açıklanan 2018 Suistimal raporu, örneklem sayısı ve kapsadığı ülke sayısı bakımında şu ana kadar yayınlanan en geniş kapsamlı rapor niteliğinde görünüyor. Sertifikalı Suistimal İnceleme Uzmanları (CFE’ler) tarafından 125 ülkeden bildirilen 2.690 iş suistimali vakasına dayanmaktadır ve sonuçların dehşet verici olduğu söylenebilir:

• Tipik bir kuruluş her yıl gelirinin %5’ini suistimal nedeniyle kaybetmektedir ve bildirilen vakalardan ortaya çıkarılan toplam kayıp 7 milyar dolardan fazla ve vaka başına ortalama 1 milyon dolardan yüksektir.

---

• Suistimallerden kaynaklanan kayıp tutarı 130.000 dolar (medyan) olarak ortaya çıkmıştır. Ayrıca, vakaların %22’sinde en az 1 milyon dolarlık kayıplar söz konusudur.

---

• Rapor, şirketleri faaliyet gösterdikleri alana göre 9 coğrafi bölegeye ayırmıştır. Bölgeler; Amerika Birleşik Devletleri, Sahra Altı Afrikası, Asya-Pasifik Bölgesi, Batı Avrupa, Latin Amerika ve Karayipler, Ortadoğu ve Kuzey Afrika, Güneydoğu Asya, Doğru Avrupa ve Orta Asya ve Kanada olarak belirlenmiştir. Asya Psifik Bölgesi, suistimal olaylarının medyan kayıp tutarı en yüksek bölge olarak dikkatge çekmektedir. (Medyan kayıp tutarı 236 bin USD)

---

• Suistimal vakalarının medyan devam süresi - suistimalin başlamasından tespit edilmesine kadar geçen süre 16 aydır. Suistimalin tespit edilerek ortaya çıkarılma süresi uzadıkça, neden olduğu zarar da artmaktadır. 5 yıldan daha uzun süren suistimallerin ortalama zararı 715.000 dolardır.

---

• İş suistimalleri başlıca üç kategoriye ayrılabilir:
  • Varlıkların kötüye kullanımı,
  • Yolsuzluk ve
  • Mali tablo suistimali

  Bunlar arasında, varlıkların kötüye kullanımı oluşma sıklığı açısından en yaygın (rapordaki vakaların %89’u) bununla birlikte kayıp tutarı açsısından en az maliyetli (medyan 114.000 dolarlık kayıp tutarı) olandır. Buna karşın, vakaların sadece %10’unu oluşturan mali tablo suistimali, en büyük mali etkiye yol açmıştır (medyan 800.000 dolarlık kayıp). Yolsuzluk suistimalleri hem sıklık (vakaların %38’İ) hem de medyan kayıp tutarı (250.000 dolar) açısından orta sıradadır.

---

• En yaygın ve tutarlı tespit yöntemi ihbarlardır. Suistimalin keşfedilmesini sağlayan ihbarların yaklaşık yarısı çalışanlardan gelmiştir. Tespit yöntemlerinin bölgelere göre dağılımına bakıldığında ise, raporlama ve denetim kültürü olan ülkelerde ihbar açık ara ilk sırada yer alırken, Ortadoğu’da İç Denetim ve İhbar neredeyse aynı oranda ve ilk iki sırada yer almaktadır. Bunun anlamı kısaca şu: Belirli bir raporlama ve denetim kültürüne sahip ülkelerde suistimalin ortaya çıkarılması için "ihbar"dan başka şansınız yok gibidir. Ancak, denetim kültürü henüz oturmamış ülkelerin şirketlerinde yapılan suistimaller acemice olduğu için denetim çalışmaları ile ortaya çıkartılabilme olasılığı daha fazladır.

---

• Raporda yer alan vakaların adet olarak çoğu bankacılık ve mali hizmetlerden ve imalât endüstrilerinden gelirken; kayıp tutarı büyüklüğü açısından iletişim ve enerji sektörleri sırasıyla 525.000 dolar ve 300.000 dolar ile en fazla medyan kayıp bildirmiştir.

---

• Suistimalin önüne geçebilmek amacıyla en fazla alınan kontrol %80 oran ile etik davranış kuralları ile dış denetimdir. Buna karşın dış denetimin, suistimal tespitindeki rolü yalnızca %3,8 düzeyindedir. Raporda yer alan suistimallerin yaklaşık %30’unun iç kontrol eksikliğinden kaynaklandığını belirtilmektedir. Genellikle, suistimalcinin yetki düzeyi arttıkça suistimalden kaynaklanan kayıp da artmaktadır. Kuruluş sahipleri/üst yöneticilerin işlediği suistimaller, kayıp büyüklüğü açısından 703.000 dolarlık (medyan) kayba yol açmıştır. Buna karşın, müdürlerin sebep olduğu suistimaller 150.000 dolarlık (medyan) kayba yol açmıştır. Çalışanlar medyan 50.000 dolarlık kayba yol açmıştır.

---

• Rapora göre suistimal vakalarının yaklaşık %56'sı şu sekiz bölümden birinde çalışan bireyler tarafından işlenmiştir: muhasebe, operasyon, satış, üst yönetim, müşteri hizmetleri, satın alma ve finans, idari işler. Muhasebe çalışanları %10,9'lık yüzde ile bu alanda ilk sırada yer almaktadır.

---

• Üniversite mezunu 36-45 yaş arasındaki 1-5 yıl tecrübeli erkek şirket ortağı/yönetici profili, en sık suistimal yapan profil tipi olarak ortaya çıkmış görünüyor. Buna karşın, Lisansüstü eğitim yapmış 10 yıldan fazla tecrübe sahibi yönetici/şirket ortağı bir erkeğin yaptığı suistimaller en fazla kayba neden olan susitimal tipi olarak ortaya çıkmıştır.

---

• Suistimalcilerin çaldığı parayı telafi etmek zaman ve çaba gerektirir, buna rağmen çoğu kuruluş bu parayı tam olarak kurtaramaz. Çalışmaya göre, mağdur kuruluşların %53’ü suistimalden kaynaklanan kayıplarından hiçbirini telafi edememiş ve sadece %15’i tam olarak telafi edebilmiştir.

 

Yazıyı daha çok kişiye ulaştırmak için sayfanın solundaki sosyal medya araçlarını kullanabilirsiniz.